Bajzel, starszy brat i jedyny opiekun nastoletniej Zosi, zapada w śpiączkę po kibicowskiej bójce. Zosia wierzy, że brata może wybudzić flaga kibiców wrogiej drużyny. Idzie do domu Cygana, lidera przeciwników, i razi go paralizatorem. Grozi, że zabije zakładnika, jeśli jego kumple nie oddadzą flagi. W ciągu jednego, bardzo długiego dnia sytuacja będzie musiała znaleźć swój finał...
Nagłe zniknięcie córki to zdarzenie, które odcisnęło bardzo mocne piętno na życiu Hanny i jej męża. Każde z nich przeżywa tę sytuację na swój sposób. Szczególnie Hanna nie dopuszcza do siebie najgorszego z możliwych scenariuszy, wierząc, że w końcu uda się jej odnaleźć ukochane dziecko. Gdy zawodzą wszystkie metody, główna bohaterka postanawia przeprowadzić własne śledztwo i szukać córki do skutku. Codzienność Hanny podporządkowana jest temu, by za wszelką cenę wyjaśnić nie dającą jej spokoju sytuację. Kobieta tak bardzo zatraca się w poszukiwaniach, że trudno racjonalnie ocenić jej co jest rzeczywistością, a co należy jedynie do świata iluzji. Bolesne doświadczenia, przez które przechodzi, wzmacniają w niej zdolność obserwacji i doprowadzają do postrzegania przekraczającego granice cudu.
Wczesne średniowiecze. Na ostatnią pogańską wyspę, cudem uniknąwszy śmierci, dociera rycerz Willibrord. Okrutnie doświadczony przez los, lecz twardo stąpający po ziemi wojownik, już dawno zginąłby, gdyby nie pomoc Bezimiennego – pełnego ideałów chłopaka, skrywającego przed światem prawdziwą tożsamość. Pomimo różnic w światopoglądzie i podejściu do religii, mężczyźni zostają towarzyszami podróży. Kontynuują wędrówkę połączeni wspólnym celem. Chcą odnaleźć i ochrzcić ukrytą w górach osadę pogan.
